The Village Беларусь з дапамогай экспертаў працягвае знаходзіць адказы на працоўныя пытанні. Гэтым разам мы даведаліся пра тое, як пераканаць патэнцыйнага працадаўцу прапанаваць вам вышэйшы заробак.

Кацярына Сцепнякова

кансультантка па падборы персаналу кадравага холдынгу «Анкор»

Адкрываючы вакансію, працадаўца адразу вызначае для сябе «абцугі» — мінімальную і максімальную суму, на якую можа прэтэндаваць спаборнік. Прадаць сябе даражэй — іншымі словамі, пераканаць працадаўцу ў тым, што вы вартыя максімальнае сумы. Выпадкі, калі кандыдату ўдавалася дамагчыся заробку, якая выходзіць за верхнюю мяжу «абцугоў», адзінкавыя.

Універсальная парада такая: давядзіце, што валодаеце менавіта тым, што шукае працадаўца. Прывяду канкрэтны прыклад. Фармацэўтычная кампанія шукала менеджара па кліентах, які мусіў адказваць за развіццё адносін з аптэчнымі сеткамі. На той момант у кампаніі былі заключаныя дамовы аб супрацы толькі з трыма сеткамі. Адзін з кандыдатаў на суразмоўе паведаміў, што ў яго выбудаваныя шматгадовыя адносіны ажно з пяццю сеткамі, прывёў канкрэтныя прыклады паспяховага супрацоўніцтва з кожнай з іх і распавёў пра тое, як дзякуючы ягоным намаганням да асартыменту адной з аптэчных сетак быў далучаны прэпарат на бясплатнай аснове. Каштоўнасць такога кандыдата было цяжка пераацаніць, і працадаўца без ваганняў зрабіў яму прывабную прапанову.

Вельмі важны знешні выгляд: ён павінны цалкам адпавядаць таму статусу, на які вы прэтэндуеце. Дасведчаны рэкрутар імгненна зчытвае гэтую інфармацыю, і калі вы выглядаеце як чалавек, які не прывык да высокай зарплаты, вам наўрад ці яе прапануюць. Падбярыце бізнес-штодзённік з якаснай аднатоннай вокладкай і досыць шчыльнымі лістамі. Загадзя акуратным почыркам запішыце ў яго пытанні, якія плануеце задаць прадстаўніку кампаніі на суразмоўе, зрабіце пазнакі, якія дапамогуць вам падчас самапрэзентацыі, — усё гэта дадасць вам балаў. Дрэнна, калі штодзённік ці нататнік будзе выглядаць неахайна (пацёртыя куты і камечаныя старонкі), а запісы ў ім будуць чаргавацца з малюнкамі. Надайце ўвагу гаджэтам — мабільнаму тэлефону і планшэту (апошні шмат хто з кандыдатаў выкарыстоўвае як альтэрнатыву нататніку). Іх экран і корпус не павінны быць трэснутыя, разбітыя, запэцканыя. Чахлы павінныя быць cтрыманых колераў, самавітымі: пазбягайце зыркіх малюнкаў, стразаў і налепак.

Знешні выгляд і кожны аксесуар павінны гаварыць аб тым, што вы запатрабаваны спецыяліст і можаце сабе дазволіць адмовіцца ад прапановы аб працы, калі заработная плата будзе ніжэйшая за вашыя чаканні.

Андрэй Носаў

заснавальнік праекта Job Talks

За ўвесь час работы працадаўцы я правёў больш за 500 перамоваў наконт грошаў з найманымі і звольненымі супрацоўнікамі. І я бачу, што большасць супрацоўнікаў — не самыя эфектыўныя фінансавыя перамоўнікі (няма вопыту, няма ведаў асноўных перамоўных канцэпцый і прыёмаў, няма адпаведнага настрою). Вельмі мала хто дамаўляецца аб напраўду лепшых магчымых умовах; большасць пакідае на стале ад 20 да 50 працэнтаў ад таго, што маглі бы атрымаць.

Існуе блізу дзесяці важных перамоўных прынцыпаў і яшчэ некалькі дзясяткаў метадаў і прыёмаў правядзення эфектыўных фінансавых перамоваў. Усе тут не пералічу, але вось некаторыя важныя:

– ніколі нельга прымаць першую прапанову — яна самая нявыгадная;

– трэба заўсёды таргавацца (ёсць пяць прычын, чаму гэта важна);

– вельмі важна разумець, калі і з кім можна абмяркоўваць грошы, а калі і з кім нельга;

– кандыдат на працоўнае месца — роўны бок перамоўнага працэсу;

– важна разумець сваю каштоўнасць для бізнесу кампаніі патэнцыйнага працадаўцы;

– нельга ніколі проста так саступаць у грошах — заўсёды трэба прасіць нешта наўзамен;

– трэба гандлявацца на пакетным узроўні — гэта значыць абмяркоўваць цэлы комплекс умоваў кампенсацыйнага пакета, тады ў абмен на паніжэнне заробку можна прасіць паляпшэння іншых умоваў;

– асноўны спосаб перамоваў пра грошы — гэта стварэнне максімальна высокай каштоўнасці для кампаніі, а не торг за канкрэтную суму заробку.

Таксама не трэба верыць у міфы, якіх у гэтай галіне вельмі шмат (нават дзіўна, як шмат людзей верыць у іх): «калі буду таргавацца, мяне выключаць са спісу», «гэта не абмяркоўваецца, гэта максімум», «працадаўца на перамовах можа гаварыць толькі праўду», «калі пайду насустрач працадаўцу, ён пойдзе насустрач мне» і гэтак далей. І вядома, патрэбна рэгулярная перамоўная практыка.

Марыя Арлова

кіраўніца групы HR-брэнд кампаніі «СКБ Контур»

Мы гатовыя плаціць больш за здольнасць бачыць сітуацыю комплексна, сістэмна. Але не заўсёды нават спрактыкаваны і прыдатны нам спецыяліст умее гэта паказаць. Каб даказаць сваю кампетэнтнасць, рэкамендуем паслядоўна адказаць на шэраг пытанняў: «Якім вопытам вы валодаеце? Прывядзіце прыклад. Апішыце сітуацыю і сваю ролю ў ёй. У чым была ваша задача? Вы яе дасягнулі? Як ацэньваеце дасягнуты вынік? Якія зрабілі высновы па выніках выканання, што можна палепшыць?»

Што важна ў гэтым:

 Кандыдат бачыць сітуацыю ў цэлым, але здольны адасобіць свой унёсак у справу ад міфічнага «мы зрабілі».

 Можа канкрэтна адказаць на пытанне аб выніках, прычым на мове крытэрыяў, звязаных з пастаўленай задачай, то бок у лічбах і фактах, якія гэта даказваюць.

 Здольны аб'ектыўна ацэньваць свае дзеянні і рабіць высновы на будучыню. Нават калі рэкрутар не задае пытанняў у гэтай паслядоўнасці, пабудуйце свой адказ на пытанне пра досвед менавіта так. Гэта пакажа вас з найлепшага боку і дапаможа пазбегнуць агульных словаў.