У бацькоў, якія збіраюцца ў басейн з маленькім дзіцем ці плануюць, напрыклад, аддаць трохгадовае малое ў секцыю па плаванні, часта паўстае пытанне, якой распранальняй карыстацца. Зразумела, маме прасцей пераапрануць сына ў жаночай распранальні. Але ці правільна гэта? І што ў падобнай сітуацыі рабіць тату, калі ён вядзе ў басейн дачку? The Village Беларусь даведаўся ў экспертаў, ці існуюць агульнапрынятыя правілы наведвання прыбіральняў і распранальняў у грамадскіх месцах і як быць бацькам, калі адмысловай дзіцячай распранальні ў басейне няма.

ТАЦЦЯНА БУЦКАЯ

педыятар

Згодна з правіламі наведвання большасці басейнаў, забараняецца пераапранаць дзяўчат старэйшых за чатыры гады (у некаторых — шэсць гадоў) у мужчынскай распранальні, а хлопчыкаў таго ж ўзросту — у жаночай. Таму фармальна тата, які прыйшоў з дачкой малодшай за чатыры гады, можа браць яе ў мужчынскую распранальню. Але тут паўстае ўжо этычнае пытанне.

Бацькам можа здавацца, што дзіця нічога не заўважае, не разумее, і ўсё нармальна. Але, калі малое нешта палохае або дзівіць, яно не заўсёды можа сказаць вам пра гэта проста таму, што яшчэ не ўсе свае эмоцыі і пачуцці можа ўсвядоміць, назваць і выказаць. Дзіцяці меншаму за чатыры гады яшчэ цяжка зразумець, што ёсць розныя сацыяльныя сітуацыі, у якіх адно і тое ж прымаецца зусім па-рознаму. Малое здзівіцца аголеным целам у распранальні прыкладна гэтаксама, як здзівіліся б вы, калі б увайшлі ў вагон метро, ​​а там усе голыя. Маленькаму дзіцяці яшчэ цяжка асягнуць розумам, што гэтакая сітуацыя — норма для грамадскай распранальні. Ну і ўсё ж гендэрныя адрозненні чалавечых целаў нясуць у сабе пэўную сексуальную нагрузку. Таму ўсё гэта варта ўлічваць, пагружаючы маленькага дзіця ў сітуацыю, якую яно яшчэ не гатовае як след ацаніць.

Са сваімі сынамі я выходзіла з сітуацыі наступным чынам: прасіла мужчын, якія выходзяць з распранальні (ці каго-небудзь з персаналу), паклікаць сына або дапамагчы яму. У некаторых басейнах ёсць фітнэс-куратары, якія таксама могуць дапамагчы: калі склалася такая сітуацыя, што тата прыйшоў у клуб з дачкой, дык супрацоўніца басейна дапаможа дзяўчынцы зрабіць у распранальні ўсе неабходныя працэдуры — пераапрануцца, прыбраць рэчы ў шафку, прыняць душ, высушыць валасы і гэтак далей.

Як можна вырашыць сітуацыю?

 Выбіраць басейны або фітнес-клубы, у якіх ёсць дзіцячыя распранальні або так званая сямейная распранальня — у ёй дарослыя могуць знаходзіцца толькі ў купальных касцюмах і плаўках, а дзяцей можна памыць і пераапрануць.

 Хадзіць у басейн абавязкова з дарослым таго ж полу, што і дзіця.

 Навучыць дзіця самастойна пераапранацца і абслугоўваць сябе ў распранальні.

Артур Хахоеў

псіхолаг

Пачнём з таго, што, калі вы паспяхова навучылі сваё дзіця паходу ў хатнюю прыбіральню, то гэта зусім не азначае, што ў грамадскіх месцах — кінатэатры, басейне або дзіцячым цэнтры гэтая праблема будзе вырашана паспяхова. Асабліва калі гаворка ідзе пра сітуацыю, калі ў прыбіральню дзяўчынку вядзе тата, а хлопчыка — мама.

Псіхалагічная праблема палягае перш за ўсё ў саміх бацьках. Па-першае, для большасці адназначнае табу — гэта адвесці малое (незалежна ад полу) у грамадскую прыбіральню. Проста таму, што там почасту не вельмі чыста. Раз-пораз пытанне ляжыць у іншай плоскасці: як у такія інтымныя моманты дачыняцца бацьку з дачкой, а маці з сынам? Да якога ўзросту можна заходзіць туды разам?

Псіхолагі мяркуюць, што галоўнае — гэта не акцэнтаваць увагу дзетак на тым, што адбываецца. Людзі прыйшлі ў гэтае месца з сваіх натуральных патрэбаў, яны не на вітрыне, не за шклом, і, у рэшце рэшт, ёсць кабінкі. Дзіця, незалежна ад полу, не атрымае ніякай псіхатраўмы, калі вы самі будзеце паводзіць сябе свядома. Няхай гэта будзе распранальня ў басейне, прыбіральня ў гандлёвым цэнтры або кінатэатры, для дзіцяці ва ўзросце двух-трох гадоў насамперш важна, каб хтосьці блізкі і родны знаходзіўся побач.

Вокладка: Даша Скрабцова